Techniek: mijn doelstelling, of anders gezegd mijn verlangen, is in textiel te schilderen. En wel zodanig dat op het eerste gezicht niet meteen duidelijk is dat het genaaid is, en vaak ook niet op het tweede. Ik werk op basis van een foto die door mijzelf gemaakt moet zijn. Dat laatste is essentieel.

De ondergrond is kaasdoek, daarop wordt de grondlaag aangebracht d.m.v. uitgeknipte stukjes stof in ongeveer de kleur en vorm van de afbeelding (zie ondergrond). Op deze ondergrond wordt het doek ‘geschilderd’, door er met de zig-zag-steek van de naaimachine in de benodigde kleuren overheen te gaan, en met behulp van tal van transparante stoffen om de nuances en schaduwen aan te brengen (zie detail). Al werkend wordt het doek dikker en stijver.

Ik streef opzettelijk een precieze, natuurgetrouwe weergave na, waar het materiaal zich er eigenlijk niet toe leent. Het is een uitdaging dat toch voor elkaar te krijgen en een tijdrovende bezigheid, al was het maar omdat het werk voortdurend onder de naaimachine vandaan gehaald moet worden om het op afstand te kunnen beoordelen. Gemiddeld doe ik een half jaar over een doek.